faza przygotowania; Część skrętu, w której stworzone zostają warunki do wywołania skrętu; decyduje
o rozróżnieniu skrętów. W fazie tej przyjmuje się właściwe dla określonego
skrętu: pozycję, ustawienie i obciążenie nart.
faza wywołania skrętu; Część skrętu, w której w wyniku impulsu skrętnego wprowadza się narty w skręt.
faza sterowania; Najdłuższa część skrętu, w której występuje regulowanie promienia skrętu.
Regulowanie
promienia skrętu uzyskuje się przez:
-zmiany w pozycji w płaszczyźnie czołowej i
krawędziowaniu nart,
-zachowanie lub zmianę wysokości pozycji w
zależności od potrzeby (odciążanie, dociążanie),
-rozłożenie obciążenia na narty w płaszczyźnie
czołowej i strzałkowej.
Końcowa
część fazy sterowania w jeździe ciągłej skrętami jest jednocześnie fazą
przygotowania następnego skrętu.